ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ κυβέρνηση – ΕΕ – ΔΝΤ
Δεκάδες χιλιάδες εξεγερμένοι απεργοί διαδηλωτές στις 15-28-29/6 μ’ ένα ιστορικό άλμα προς τα μπρος ανακτούσαν την εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του εργατικού–λαϊκού κινήματος, οδηγώντας σε πλήρη απονομιμοποίηση την Κυβέρνηση. Η ορμητική εισβολή του λαϊκού παράγοντα στο προσκήνιο δημιουργεί συνθήκες πολιτικής κρίσης, ανοίγοντας ρήγμα βαθύ με ολόκληρο το πολιτικό οικονομικό σύστημα. Ενώθηκαν στο δρόμο οι πλατείες των αγανακτισμένων με τις απεργίες των συνδικάτων, με τα κινήματα ανυπακοής «δεν πληρώνω», τα κινήματα στις γειτονιές, το μαχόμενο φοιτητικό κίνημα, τις πρωτοβουλίες ανέργων, τους μετανάστες εργάτες. Γύρισαν την πλάτη στους εκβιασμούς «μεσοπρόθεσμο ή χρεoκοπία», «μεσοπρόθεσμο ή τανκς» και στην κοροϊδία του «ανασχηματισμού». Αντιστάθηκαν με το πείσμα του δίκαιου αγώνα στη μαζική δολοφονική επίθεση που εξαπέλυσε εναντίον τους η κυβέρνηση και το πολιτικό σύστημα της τρόικας και του κεφαλαίου. Η εξουσία έδειξε πόσο πολύ φοβάται το λαό που σηκώνει κεφάλι, αντιστέκεται, διεκδικεί να πάρει πίσω όσα του έχουν κλέψει: το μόχθο της δουλειάς του, τη ζωή, τα όνειρά του.
Το «μεσοπρόθεσμο» ψηφίστηκε σε μια βουλή όπου αντηχούσαν τα συνθήματα «πάρτε το μνημόνιο και φύγετε από δώ», «ο λαός δεν χρωστά, δεν πληρώνει, δεν πουλά», «Aνυπακοή –Aπεργία Διαρκή», «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία». Πρόκειται για την πιο αντεργατική-αντιλαϊκή πολιτική: Ξεπουλάει, με αδιαφάνεια και στα γρήγορα, τις δημόσιες επιχειρήσεις, τη δημόσια περιουσία, τη δημόσια γη στο ελληνικό και ξένο κεφάλαιο. Ξεζουμίζει με απίστευτους φόρους ότι απόμεινε από το λαϊκό εισόδημα. Διαλύει τη δημόσια Παιδεία και Υγεία (ήδη ο Λοβέρδος καταργεί χιλιάδες κλίνες στα δημόσια νοσοκομεία, η Διαμαντοπούλου καταργεί το δημόσιο πανεπιστήμιο με το νέο νόμο-πλαίσιο). Μειώνει κι άλλο τους μισθούς και τις συντάξεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Οδηγεί σε ακόμα μεγαλύτερη φτώχια, ανεργία, εξαθλίωση, στη χρεoκοπία των πολλών για να σωθούν τα κέρδη των λίγων. Είναι η πολιτική της φθηνής, ελαστικής και υποταγμένης εργασίας που το κεφάλαιο, εδώ και παντού, έχει επιλέξει για να α
ντιμετωπίσει τη βαθιά κρίση που απειλεί να τινάξει στον αέρα το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα.
Όμως αυτή η πολιτική δεν έχει πια καμιά λαϊκή νομιμοποίηση ή συναίνεση. Όπως δεν έχει καμιά νομιμοποίηση το κοινοβουλευτικό πραξικόπημα, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αλλά και η ΝΔ, το ΛΑΟΣ, το κόμμα της Ντόρας. Υποστηρίζουν την ίδια πολιτική, είναι κομμάτια του ίδιου σάπιου πολιτικού-επιχειρηματικού κατεστημένου. Είναι άλλωστε πρόθυμοι να συγκυβερνήσουν, αν χρειαστεί, για να την εφαρμόσουν.
Σήμερα η σωτηρία των δικαιωμάτων των εργαζόμενων απαιτεί την ανατροπή αυτής της ολέθριας πολιτικής:
• Την άμεση παύση πληρωμών στους τοκογλύφους και τη διαγραφή του ληστρικού χρέους.
• Την έξοδο από το ευρώ και την αντικαπιταλιστική ρήξη με την Ε.Ε. .
• Την εθνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων με εργατικό έλεγχο.
• Τη ριζική αναδιανομή του πλούτου προς όφελος της εργασίας, με αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις, αύξηση της φορολογίας του κεφαλαίου, απαγόρευση των απολύσεων, μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.
• Την αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν υγεία, παιδεία, κοινωνική ασφάλιση για όλους.
• Την αξιοποίηση των συλλογικών παραγωγικών δυνατοτήτων της κοινωνίας με τους εργαζόμενους στο τιμόνι.
Με νέες δυνάμεις μπορούμε και πρέπει να συνεχίσουμε και να κλιμακώσουμε τους αγώνες μας, με απεργίες-διαδηλώσεις-καταλήψεις, στρέφοντας την οργή μας ενάντια στους πραγματικούς υπεύθυνους: το κεφάλαιο, τις κυβερνήσεις του και τα κόμματά του, την ΕΕ και το ΔΝΤ. Να μπλοκάρουμε στην πράξη το μεσοπρόθεσμο κάνοντας κάθε αγώνα που ξεσπάει ενάντια στην εφαρμογή του αγώνα όλων. Να στηρίξουμε τις κινητοποιήσεις των εργαζόμενων στις ΔΕΚΟ ενάντια στο ξεπούλημα, των νοσηλευτικών για την υπεράσπιση της δημόσιας υγείας, των φοιτητών, των εκπαιδευτικών, των μαθητών για την υπεράσπιση της δημόσιας παιδείας, των εργαζόμενων στο δημόσιο ενάντια στο νέο «ενιαίο μισθολόγιο-φτωχολόγιο», των εργαζόμενων στον ιδιωτικό τομέα ενάντια στις απολύσεις και για την υπεράσπιση των συλλογικών συμβάσεων, των μεταναστών για νομιμοποίηση και ίσα δικαιώματα. Να ξεσηκώσουμε κίνημα ανυπακοής στους νέους φόρους. Να στεριώσουμε τη «δημοκρατία του αγώνα» στις πλατείες και τις γειτονιές, στους εργασιακούς χώρους, τις φοιτητικές συνελεύσεις. Να απαιτήσουμε και να οργανώσουμε άμεσα νέα πανεργατική απεργία ενάντια στα αντεργατικά μέτρα και την κρατική καταστολή.
Σήμερα είμαστε πιο ώριμοι, πιο δυνατοί, πιο αποφασισμένοι. Ξέρουμε ότι για να έχει αποτέλεσμα η αγανάκτηση πρέπει να γίνει πρόγραμμα και οργανωμένος αγώνας ρήξης και ανατροπής. Μόνο εμείς μπορούμε να ανατρέψουμε την αντεργατική πολιτική και όποιον θέλει να την εφαρμόσει. Για να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας, για να ανοίξουμε το δρόμο για μια κοινωνία απαλλαγμένη από την καπιταλιστική καταπίεση και εκμετάλλευση.
Καλούμε όλους τους περιστεριώτες εργαζόμενους, άνεργους νέους, κάθε έναν αγωνιστή κι αγωνίστρια σε εκδήλωση/συνέλευση, το Σάββατο 16/7, στις 7:00μμ, στο Πεδίο του Άρεως (θέατρο Οικονομίδη).
Posted on 9 Ιουλίου, 2011
0